Historia placówki

Schronisko w Bychawie zostało założone przez Koło Lubelskie Towarzystwa Pomocy im. Adama Chmielowskiego, a następnie po rozwiązaniu Koła w 1992 r. przyjęte przez Zarząd Główny we Wrocławiu. Na prośbę Zarządu Koła pracę w Schronisku podjęło Zgromadzenie Sióstr Albertynek. Powstanie Schroniska poparła Diecezja Lubelska przy dużym wsparciu ówczesnego proboszcza Parafii Rzymsko-Katolickiej w Bychawie ks. Tadeusza Berezy. Siostry Albertynki podjęły wówczas niełatwy trud uruchomienia Placówki.

Pokrzepieniem w trudnych chwilach były słowa ówczesnego Ordynariusza Lubelskiego ks. Biskupa Bolesława Pylaka wypowiedziane podczas wizyty Ojca Świętego Jana Pawła II w Lublinie 9 czerwca 1987 r.:

28 lutego 1988 r. ks. Biskup Bolesław Pylak wraz z ks. Biskupem Janem Mazurem – Ordynariuszem Diecezji Siedleckiej dokonali poświęcenia kaplicy pod wezwaniem Brata Alberta, która mieści się w Domu oraz poświęcenia Schroniska.

W wyniku wymogów unijnych schronisko zostało przekształcone w Dom Opieki. W dniu 15 września 2011 r. Wojewoda Lubelski wydał decyzję zezwalającą na prowadzenie placówki zapewniającej całodobową opiekę osobom niepełnosprawnym, przewlekle chorym i osobom w podeszłym wieku pod nazwą Dom Opieki im. św. Brata Alberta w Bychawie, na czas nieokreślony. Dom jest prowadzony przez Zgromadzenie Sióstr Albertynek Posługujących Ubogim. Wojewoda Lubelski określił w swojej decyzji liczbę miejsc dla 13 osób.

Dom jest jednostką organizacyjną kościelnej osoby prawnej, działa na podstawie ustawy o pomocy społecznej oraz przepisów wykonawczych do ustawy, a także w duchu charyzmatu św. Brata Alberta który mawiał: